Pak para zgjedhjeve afatmesme, Donald Trump mbajti një tubim në Ohio. “Vendi ynë po bëhet i botës së tretë,” u tha ai votuesve.
Më vonë la të nënkuptohet se së shpejti do të shpallte kandidaturën sërish për president.
Çfarë mund të shkojë keq për një parti me një figurë të tillë publike? Apo për dikë, votuesit e të cilit janë aq të prirur për të përmirësuar zgjedhjet e 2020-ës, saqë ata zgjodhën një listë kandidatësh për vendet kryesore në Senat?
Rezultati më i rëndësishëm i zgjedhjeve afatmesme të vitit 2022, për Amerikën dhe Perëndimin, është se Trump dhe mënyra e tij e të bërit politikë nuk dhanë rezultatin që pritej.
Kjo do t’i zhgënjejë të gjithë ata njerëz, përfshirë autokratët në Pekin dhe Moskë, të cilët kërkojnë shenja të rënies së fuqisë amerikane, raporton abcnews.al.
Nuk ka më fitore të mëdha në politikën amerikane. Kur një parti pretendon se Amerika është e tyre, bazuar në mënyrën se si mijëra vota keqpërdorën në një vend prej 330 milionë banorësh, është më e zgjuar të mos japësh asnjë koment dhe të shmangesh një interpretim të gabuar.
Partia e presidentit pothuajse gjithmonë ka humbur vende në zgjedhjet afatmesme: ka pasur vetëm tre përjashtime nga ky model që nga përfundimi i luftës civile në 1865.
Votuesve duket se u pëlqen qeveria e ndarë, e cila ka qenë një normë në Uashington që nga vitet 1970.
Ata ndëshkojnë çdo parti që mban shumicën në të dy dhomat e Kongresit dhe presidencën, siç bëri Barack Obama në 2010, kur u zgjodh Trump në 2018 dhe prandaj ekipi i Joe Biden është i prirur të bëjë të njejtën gjë këtë vit.
Asnjëra palë nuk është aktualisht në gjendje të ketë shumicën që dikur i krijonte mundësinë për të ndjekur programe të mëdha legjislative në Uashington. Nga ana demokratike ka shumë shpjegime për këtë. Është e vështirë të mburremi për rritjen e shpenzimeve federale kur shumë votues dyshojnë se demokratët ndikuan në ngritjen e inflacionit mbi 8%.
Partia Demokratike duket vazhdimisht në dilemë se çfarë të propozojë saktësisht për krimin apo emigracionin. Për shkak se ata janë të fiksuar në kërcënimet ndaj demokracisë që janë bërë të ditura nga shumë republikanë, demokratët priren të anashkalojnë se si në fakt mund të mendojnë votuesit.
Sipas një sondazhi nga Third Way, një institut centrist demokratik, pak para zgjedhjeve votuesit vunë në dyshim nëse kandidatët e partisë ndajnë të njejtat qëndrime ndaj patriotizmit dhe punës së palodhur.
Kur pyetën se cila parti është më ekstreme, një votues u përgjigj se janë demokratët. Kjo duhet të ishte një dhuratë për republikanët. Megjithatë, partia nuk ka ndonjë ide më të mirë se si t’i trajtojë problemet e Amerikës.
Republikanët e zgjedhur zhgënjyen vendin duke u përpjekur të largohen nga refuzimi i pretendimeve të Trump për zgjedhjet e vitit 2020. Duke vepruar në këtë mënyrë, ata gjithashtu i hoqën mundësinë, partisë së tyre mundësinë për të rimarrë veten pas humbjes së saj, gjë që zakonisht bëjnë partitë.
Trump është ende kryerepublikani. Ai ka një kontroll të hekurt në fraksionin e partisë. Megjithatë, pas votimit të kësaj jave, ai duket më i rrezikuar e në çdo kohë që nga 6 janari 2021, kur shumë amerikanë menduan se ai në fakt kishte arritur limitet e tij.
Kjo sigurisht është një mundësi. Trump mund të përfitojë nga kjo situatë. Shumë votues duan një luftëtar dhe nxitja e një trazire është provë e një hobi. Pas votimeve të kësaj jave, dyshimi se Trump është, në fakt, thjesht një humbës, do të jetë shumë më i vështirë për të që ta kapërcejë një fakt të tillë.
Dhe kjo është ajo që tregon rekordi i tij. Në vitin 2020 ai ishte i pari në detyrë që nga Jimmy Carter që humbi. Në vitin 2018, republikanët humbën 41 vende në Dhomën e Përfaqësuesve nën udhëheqjen e Trump (demokratët mund të kenë humbur vetëm një pjesë të vogël këtë javë).
Edhe në momentin e triumfit të tij më të madh, në vitin 2016, ai humbi votën popullore. Kandidatët e tij të zgjedhur i kthyen në një shesh beteje garat e Senatit në Arizona, Xhorxhia, Nevada dhe Pensilvani.
Ndërkohë në Florida, guvernatori Ron DeSantis, një rival i mundshëm, fitoi me afërsisht 20% më shumë.
Dy kandidatë republikanë për guvernator të lidhur ngushtë me Trumpizmin – Doug Mastriano në Pensilvani dhe Tim Michels në Wisconsin – të dy përsëritën historinë e kauzës së humbur për vitin 2020 dhe u zotuan të përdorin ndikimin e tyre mbi administratën zgjedhore për t’u siguruar që asnjë kandidat presidencial republikan nuk do të humbiste përsëri.
Në fakt ishin ata që humbën sërish. Në Michigan dhe Nevada, kandidatët republikanë që u betuan se zgjedhjet e vitit 2020 u manipuluan, kandiduan për Sekretar Shteti, në mënyrë që ata të mund të mbikëqyrnin zgjedhjet e ardhshme.
Edhe ata humbën. Në Kolorado, Lauren Boebert mund të humbasë vendet më të sigurta.
Por ka rezultuar se arsyeja e shëndoshë ndonjëherë mund të mposhtë reflekset partizane në fund të fundit. Në diferencë, votuesit bëjnë dallimin midis kandidatëve të mirë dhe të këqij, gjë që ka rëndësi të madhe kur diferencat janë të pakta, raporton abcnews.al.
Si rezultat, demokracia amerikane duket më e shëndetshme dhe më e sigurt.
Mjerisht, për dy vitet e ardhshme Kongresi ka të ngjarë të zhytet në përballje teatrale për financimin e qeverisë dhe hetime për bizneset e Hunter Biden, djalit të presidentit. Problemet reale të Amerikës do të mbeten pa përgjigje.
Duke pasur parasysh këtë perspektivë është në interesin e Amerikës dhe të Partisë Republikane të mos mbështetet te Trump por të ecë përpara. Por ndoshta çuditërisht, ka gjithashtu dyshime nëse Biden duhet të jetë kandidati demokrat në vitin 2024.
Administrata e tij, si çdo presidencë, ka bërë shumë gjëra të gabuara. Por duke armatosur Ukrainën dhe duke vendosur politika për të reduktuar në mënyrë drastike emetimet e karbonit, ajo ka bërë dy gjëra të rëndësishme.
Tani, gjithashtu për të mirën e partisë dhe vendit, Biden mund të rimendojë se çfarë do të bëjë më pas.
Largimi nga pushteti është një traditë amerikane që është pothuajse aq e vjetër sa edhe republika.
Duke ndjekur këtë rrugë, Biden mund t’i mohojë Trump revanshin e vitit 2020 që ai dëshiron kaq shumë. Republikanët në Kongres mund të jenë pak më pak të fiksuar për të bllokuar çdo gjë që mund të duket si një fitore presidenciale.
Dhe demokratët mund ta përpiqen të ringjallin demokracinë më shumë edhe për çeshtje egoizmi. Me arritjet e tij dhe suksesin relativ të partisë së tij në këto zgjedhje, Biden ka një mundësi të largohet sipas kushteve të tij.
Ai duhet ta marrë parasysh këtë gjë.
