Nga: Skënder Brataj, Drejtor i Urgjencës Kombëtare
Shqetësimi është shumë i drejtë, shumë i madh dhe shumë prezent. E kam thënë edhe më parë në media që rezultatet e lirimit të masave të 18 majit do të dukeshin në fund të tij deri në fillim qershori. Kam thënë që do të ketë një rritje të infeksionit dhe e konsideroj atë fiziologjik sepse e dimë që pjesa më e madhe e qytetarëve nuk do të respektonin rregullat dhe protokollet. E dija që edhe personeli mjekësor nuk do t’i zbatonte rregullat! E di që njerëzit më shumë janë të çorientuar nga ky fluks informacioni i gjithanshëm.
Shumë herë i dimë gjërat shumë mirë, e dimë çfarë do të ndodhë por jemi të pa fuqishëm ta bllokojmë atë sepse nuk varet vetëm nga ne. Ju flisni me mënyrën e jetesës dhe kulturës ku jetoni, ju mendoni që çdo shqiptar do t’i përshtatet asaj! Njeriu i përshtatet vendit dhe kulturës ku jeton siç keni bërë ju. Pra le të krijojmë një kulturë mjekësore shqiptare. Shumë herë gjendem vetëm në këtë realitet, i pa kuptuar qëllimisht, shumë herë pyes veten a mjafton kaq sa kam bërë, apo ti kthehem profesionit atje ku mësova dhe jetova 25 vjet? Pyetje që do ta marrin një përgjigje, normal të gjithë jemi qenie njerëzore. Po ju sjell një kronologji dhe një mendimin tim në lidhje me situatën në Shqipëri.
1- Duke qenë në brendësi të problemeve ju siguroj që nuk ka pasur dhe nuk ka mungesë të mjeteve personale mbrojtëse.
2- Ka protokolle të përdorimit të tyre, ju është dërguar nga ISHP të gjitha institucioneve shëndetësore dhe jo shëndetësore.
3- Gjej absurd që personeli mjekësor të pres një protokoll për përdorimin e mjeteve mbrojtëse kur e ka detyrim ligjor për të gjitha sëmundjet infektive që kur nis punën në një institucion shëndetësor.
4- Është e vërtetë që shumë prej protokollove janë përkthyer dhe përshtatur nga ato të OBSH për këtë sëmundje, por nuk gjej gjë të keqe në këtë mënyrë veprimi.
5- Është shumë shqetësues fakti që ndodh në QSUT, por ka infektime edhe në spitalet private!!
6- Italia mos të harrojmë pati 13.000 të infektuar vetëm personel mjekësor!!
7- Nga eksperienca ime gati 5 vjeçare në Shqipëri jam ndeshur me një pjesë të mire të politikës, shumë herë e kam menduar të kthehem nga kam ardhur, por më kanë mbajtur shumë arsye të tjera më të vlefshme se kundërshtimet, kërcënimet, ndërhyrjet e tjerë. Më keqardhje kam pasur dhe kam kur jam ndeshur me personel mjekësor të zhveshur nga etika, deontologjia dhe profesionalizmi! Në një moment të dytë do të shkruaj sesi një pjesë e kolegëve tanë veprojnë në mënyra të pa denja.
8- Një pjesë e kolegëve tanë mbrojtën dhe mbrojnë idenë e hapjes pa masa fare që të imunizohet tufa pa llogaritur pasojat! Normal që mendimi i specialistëve është i ndryshëm, por specialistët duhet të mbajnë parasysh burimet që kemi në dispozicion për të përballuar një situatë të tillë, prandaj vendimi merret nga qeveria. Shtete shumë të fuqishme treguan që shkuan në kolaps!
9- I jepet më shumë rëndësi faktit se kur ka kaluar virusi në Shqipëri sesa pasojave dhe rezultateve të deritanishme. A ka rëndësi kur ka kaluar virusi?
10- Masa më efikase është distancimi social, që u bë që në fillim dhe i vetmi që funksionoi dhe funksionon.
11- Kurba që presin njerëzit dhe pyetja që më drejtoi Dr. Taulanti se pse nuk po e gjejmë pikun e kurbës? Unë jam shprehur disa herë që është e sheshtë por e pa kuptueshme për disa, prandaj po e shpjegoj me pak fjalë dhe shumë thjesht. Nëse ju kujtohet në datën 11 mars u bë mbyllja e Tiranës dhe Durrësit, u drejtuan atë ë në jug, veri dhe lindje. Ju bë thirrje të riktheheshin në banesat e tyre brenda të hënës sw asaj dite. Në 16 mars u bë mbyllja totale e vendit. Ato pak infeksione që kishin hyre në Shqipëri po ndiqeshin nga epidemiologët dhe pati edhe disa vatra të tjera në fasoneri call center etj. Izolimi solli një mosinfektim të popullatës për të gjitha sëmundjet infektive përfshirë këtu edhe gripin. Numrat janë nga më të ultat në krahasim me vitet e kaluara. Prandaj nuk kish si të kishte pikë të kurbës kur nuk shpërndahej infeksioni. Ndofta tani do të shihni atë që pritej!!
12- Futja e e politikës në interpretimin e kësaj sëmundje, duke i veshur qëllime të ndryshme i ka çorientuar më shumë njerëzit dhe personelin mjekësor duke ulur tej mase vigjilencën dhe respektimin e masave mbrojtëse.
13- Në gjykimin tuajin jam dakort, ka shumë për të bërë, nuk është e thjeshtë të punosh në Shqipëri, por mbi të gjitha të drejtosh një institucion shëndetësor pasi ke punuar 22 vjet në Itali!!
14- Ndryshimi do të vinte prej nesh, prej një numri të madh, por jo vetëm duke këshilluar, jo vetëm duke gjykuar, jo vetëm duke interpretuar mjekësinë shqiptare nga larg, mos të ngelemi në momentin që ne jemi larguar nga Shqipëria! Më erdhi shumë keq në një takim që mora pjesë me mjekët e diasporës pjesë e së cilës jam vitin e kaluar. Kryesisht mjek të rinj që kanë ikur këto vite, aty dëgjova se si të vepronin mjekët e rinj shqiptar për tu larguar nga Shqipëria, ti drejtoheshin këtyre shoqatave që ti tregonin rrugën më të shkurtër. Aty dëgjova sa mirë ishin sistemuar dhe sa lart ishte mjekësia në vendet ku punonin dhe jetonin nëpër botë. Shumë mirë bëjnë që shohin profesionin ekonominë e tyre, por nuk e kuptova pse duhet të vinin në Shqipëri për ta bërë një gjë të tillë. Nuk dëgjova sa shqiptar kishin kuruar, sa shqiptar pa dokument kanë ndihmuar, sa e kanë ndihmuar mjekësinë shqiptare që kur kanë ikur e të tjera si këto. Gjë të cilën në Itali e kemi bërë për vite të tëra, besoj mund ta konfirmojnë kolegët e këtij grupi që jetojnë në Itali.
15- Pjesëmarrja e juaj aktive, fizike në Shqipëri, me kohë të plotë apo të pjesshme do të ishte çelësi i ndryshimit. Unë u ktheva që të bëj një gjë që di të bëjë “URGJENCËN”, këtu do të ngacmoj pak Dr. Taulantin por në kuptimin e mirë të fjalës, jo të kundërshtimit, jo polemikës pa rezultat. Nëse duhet C.V-ja ime po e publikoj pa problem, por po të kishe kërkuar pak më shumë ndofta e gjente atë. Roli i drejtuesit të QKUM-së më ka nxjerrë në hije karrierën time profesionale. Dikur po të shkruaje në Google emrin tim fillonte mjeku, sot dalin faqe të tëra me intervista dhe imazhe të mediave. Unë jam mjek urgjence dhe kam edhe dy diploma të tjera në karrierën time besoj si shumë prej jush! Unë nuk e di sa do të jem në krye të këtij institucioni, nuk e di sa kohë do të rri në Shqipëri, apo do të rri përgjithmonë. Di që u përpoqa dhe po përpiqem me të gjitha mundësitë që urgjenca të jetë ajo bashkëkohore, të shpëtoj jetë njerëzish dhe të uli në maksimum invaliditetin. Shpresoj shumë te mjekët dhe infermierët e këtij shërbimi. Shpresoj shumë te ju, se e di që brenda dëshirës, vullnetit, kritikës, është dëshira e madhe për të ndihmuar vendin tuaj. Besoj se sot më shumë se kurrë qëndron shprehja:
ÇFARË BËRA UNË PËR SHQIPËRINË, JO ÇFARË BËRI SHQIPËRIA PËR MUA!
16- Si mund të jemi pjesëmarrës? Ta krijojmë ne një rrugë, një urë bashkëpunimi me institucionet. Roli i mjekut është i domosdoshëm në një shoqëri, vet e kemi lënë veten të vendosin të tjerët, shumë herë njerëz që nuk e njohin fare mjekësinë. Nga kush presim? A mjafton vetëm liria e fjalës? A mjafton vetëm të shajmë mjekësinë dhe Shqipërinë?
17- Është e para herë që të gjithë shqiptarët, politikanë, biznesmen, qytetar të mesëm ose të varfër në këto tre muaj vizitohen, trajtohen, mjekohen dhe sqarohen vetëm nga mjek shqiptar, vetën në Shqipëri! A është momenti tʼi flasin mendjes të gjithë duke filluar nga politikanët sepse ata janë vendim marrës? A është momenti të veprojmë, apo vetëm të flasim?